کوچینگ چیست؟

کوچینگ یک شراکت ذهنی بین کوچ و مراجع است تا به‌ یک ذهن واحد یا ابرذهن تبدیل شده و به جستجوی یافتن بهترین راه‌کار درون ذهن مراجع برسند.

این شراکت یاری می‌کند تا خلاقیت درونی مراجع فعال‌ شده و اثر آن به‌صورت نتایجی مشهود در زندگی شخصی یا کسب و کار او دیده شود. خروجی جلسات کوچینگ منجر به رضایت بخشی مراجع و باعث رشد ،توسعه و تحول وی میشود.

کوچینگ درمان، مشاوره و یا روانشناسی نیست. مشاور متخصص در یک حوزه مشخصی است و به‌منظور ارائه راهکارهای مشخص و به‌صورت تجویزی در کنار فرد یا سازمان قرار می‌گیرد.
اصولاً زمانی که فرد یا سازمان در شرایط نامطلوبی به سر می‌برد سعی می‌کنند تا با استفاده از خدمات تخصصی مشاورین که اکثراً برای افراد دیگر و سازمان‌های مشابه درگیر این مشکل به‌کاربرده شده وارد عمل شده و به حل مشکل بپردازند.

در کوچینک تجویزی از سمت کوچ وجود ندارد و موضوعات هر فرد یا سازمانی منحصربه‌فرد است. تشخیص این‌که چه اقدامی مناسب‌ترین است بر عهده فرد یا سازمان است وظیفه کوچ این‌که با مشارکت ذهنی با مراجع بر اساس دانش کوچینگ و فرآیندی مشخص سعی در پیدا کردن راه‌حل بهینه کنند.
پاسخ تمام سؤالات نزد مراجع است کوچ با سؤالاتی قدرتمند و روشن نمودن زوایایی و نقاطی که از ذهن مراجع پنهان مانده است در تلاش است تا مراجع بتواند بهترین خود باشد.

مناطق ذهنی (پنجره جو-هری)

این مدل ذهنی از ابتدای اسامی کوچک دو روانشناس – «جوزف لوفت» و «هری اینگهام» که مدل را طراحی کرده‌اند گرفته شده است. این مدل پیوند فرد با اشخاص دیگر را نشان می‌دهد.  اندازهٔ هر خانه نشان دهندهٔ آگاهی – به‌وسیلهٔ خود فرد یا به‌وسیلهٔ دیگران – از رفتار، احساسات و انگیزه‌های خود است.

سطوح آگاهی و رفتاری انسان به 4 بخش مطابق تصویر تقسیم‌بندی می‌شود.

1-بخش عمومی و آشکار(Open Area): این بخش از شخصیت، نگرش، ذهن و رفتار فرد برای خود و دیگران کاملاً مشهود و آشکار هست و فرد و دیگران به این خصوصیات نامبرده شده فرد واقف هستند.

2-بخش پنهان(Hidden Area): این منطقه نشان‌دهنده بخش‌هایی از شخصیت، نگرش و ذهن فرد است که برای خود فرد شناخته‌شده و به آن آگاه است ولی بنا بر هر دلیلی شخص علاقه‌ای ندارد که دیگران از آن آگاه باشد. این منطقه پنهان می‌تواند در مورد نقاط قوت، ضعف، آرزوها، امیدها و یا هر موضوع شخصی دیگر فرد باشد.

3-منطقه نا آشکار(Unknow Area): این منطقه را نه فرد می‌بیند و از آن آگاه است و نه دیگران و به خاطر همین مسئله کمترین حساسیت را دارد

4-منطقه کور(Blind Area): این منطقه توسط دیگران قابل‌مشاهده است ولی فرد خود آن را نمی‌بیند و این منطقه توسط بازخوردهای سازنده و مؤثر رشد می‌کند. یکی از اساسی‌ترین خروجی جلسات کوچینگ برای مراجع دیدن این نقاط کور است. در جلسات کوچینگ چون هیچ‌گونه قضاوتی از سمت کوچ وجود ندارد مراجع به این نقاط کور خود واقف می‌شود. این‌که به موضوعات از زوایای دید مختلف نگاه کنی و دیدگاه‌های دیگر را که در ذهن در معرض دید نیست را بشناسی و مورد واکاوی قرار دهی از بهترین خروجی‌های جلسه کوچینگ است. مسلم است که هرچقدر فرد بتواند منطقه کور خود را کاهش دهد شرایط بهتری دارد.

جمع مناطق آشکار و کور را ناحیه عمومی می‌نامند. هرچقدر که ناحیه عمومی افراد رشد کرده مهارت‌های ارتباطی مؤثر با دیگران، انعطاف‌پذیری، مهارت رهبری و موضوعاتی از این قبیل رشد و موضوعاتی مانند تعارضات درون فردی و بین فردی، مدیریت استرس و تنش در افراد کاهش پیدا می‌کند.

توسعه فردی و سازمانی را می‌توان در همین‌جا مشاهده نمود. این‌که افراد و یا سازمان‌ها به‌صورت مستمر و با استفاده از فرآیندی سازمان‌یافته و مشخص در راستای اعتلای خود گام بردارند یکی از اصلی‌ترین خروجی‌های جلسات کوچینگ است.